Het antwoord komt in stilte, niet door te luisteren.
Categorie
Stilte
Datum
2 sep 2025
Leestijd
4 minuten
In een prachtig gesprek wat ik laatst had met een prachtige vrouw viel er een woord die ik in eerste instantie helemaal niet bewust heb gehoord. Dat dit moment een belangrijke verandering in mijn leven teweeg zou brengen had ik op dat moment niet kunnen bedenken.
Ik vertelde hoe ik al jaren een strijd aan het voeren was en het meer en meer voelbaar werd hoe hard ik aan het vechten was. Het gevoel tegen de stroom in te zwemmen. Ik bleef maar zwemmen, vaak tot uitputting aan toe. Voelen dat ik niet vooruit kwam en toch niet de moed kunnen vinden om te stoppen met zwemmen.
Stoppen met zwemmen om me over te kunnen geven aan de stroom. Me mee te laten voeren in de golven, in de zachte stroom in de luwte en zelfs in de storm. In vertrouwen dat niet alleen de weg die stroom aflegt klopt, maar dat ook de plek waar de stroom me naar toe brengt klopt. Me over te geven aan dat wat het universum voor mij bedoeld heeft. Zonder te (willen) weten wat dit dan is. Te leven vanuit nieuwsgierigheid. Het gaat namelijk niet om het doel, het gaat om de bedoeling. Ik was zo naarstig op zoek naar het antwoord. Het was me duidelijk wat me niet diende, maar wat ik wel te doen had?
Hoe meer ik me bewust werd van het hoe hard ik aan het vechten was, hoe groter mijn verlangen om dit gevecht los te laten. En hoe onrustiger ik werd dat het maar niet leek te lukken.
Na dit prachtige gesprek stapte ik met een grote glimlach in de auto. Voordat ik wegreed, de navigatie aanzette en besloot welke muziek ik aan zou zetten, nam ik even de tijd om bewust stil te staan bij mijn gevoel van dankbaarheid. Dankbaar voor deze prachtige ontmoeting en alles wat hier uit voort mag komen. Ik was er stil van. En daar in de stilte hoorde ik ineens het antwoord op al mijn vragen die ik in het gesprek daarvoor had gesteld.
Mijn vragen waren, voor het eerst, hardop uitgesproken en zonder het te verwachten volgde daar gelijk het antwoord: ‘Aryuveda’
Ik had er wel eens iets over gehoord, maar ik had geen idee wat het voor mij zou kunnen betekenen. Toch voelde ik gelijk en volledig overtuigd dat dit klopte. Elke vezel in mij stemde toe. Ik had nog een lange weg te gaan in de auto, dus ik besloot er gelijk meer over te leren. Ik luisterde podcast op podcast en ik zoog de informatie op. Hoe meer ik erover leerde hoe enthousiaster ik werd. Maar dit was nog niet genoeg. Leergierig als ik ben bestelde ik een boek en melde ik me aan voor een cursus om stapje voor stapje deze levenswijsheid in mijn leven te integreren. Niet met mijn hoofd, maar met mijn innerlijk weten wist ik dat dit voor mij bedoeld is.
En nu een aantal weken verder is dit gevoel, dat het klopt, alleen maar meer bevestigd. Ayurveda: De kennis (veda) van het leven (ayus).
Een duizenden jaren oude, holistische gezondheidsleer uit India. Het is zowel een medisch systeem als een levensfilosofie. Het richt zich op het bereiken en behouden van balans in lichaam, geest en ziel, met het doel om gezondheid en welzijn te bevorderen.
Misschien vraag je je af waarom nu juist dit het antwoord is op al mijn vragen. Wel, Ayurveda ziet het lichaam niet als iets dat je moet beheersen, maar als iets dat je moet begrijpen en eren.
Misschien herken je het: mentale controle: diëten, schema’s, wilskracht, strengheid ziet Ayurveda als een vorm van verstoring, omdat je dan niet luistert naar je lichaam, maar ertegenin gaat. Je gebruikt je hoofd als dictator, in plaats van je lijf als gids.
Mijn lichaam weet wat het nodig heeft. Ik hoef het niet met mijn hoofd te bepalen.
En dit vraagt om voelen, afstemmen en vertrouwen. Niet om controleren zoals ik jaren heb gedaan met mijn verstoorde relatie met eten.
Met het stellen van allerlei voorwaarden over hoe ik eruit moet zien en waar ik aan moet voldoen heb ik me afgekeerd van mijn natuurlijke stroom. Door mijn overtuiging het toch niet te kunnen, niet goed genoeg te zijn en niet te mogen falen ben ik tegen de richting in gaan zwemmen en ben ik het ritme en de balans van de rivier kwijt geraakt.
En heel langzaam geef ik mij over aan de stroom van mijn unieke natuur. Ik ben nu een aantal weken onderweg en omdat ik er geen ander woord aan kan geven noem ik het maar steeds magisch wat er gebeurt.
Ten eerste al dat ik het geduld voel om het stapje voor stapje te doen. Geduld is namelijk niet mijn sterkste eigenschap. Alles wat ik doe is al goed. Het is namelijk al dichter bij mijn natuur dan ik de afgelopen jaren ben geweest.
En met de dag dat ik dichter bij mijn natuur kom voel ik de rust en de stilte van binnen meer en meer toe nemen. Elke dag tovert het meerdere keren een glimlach op mijn gezicht.
Een intens gevoel van rijkdom en dankbaarheid. Aryuveda leert me wat ik mag ontspannen in mijn denken, voelen in mijn lijf, en hoe ik terugkom bij de liefde voor mijzelf.
Om je een kleine indruk te geven. Ik sta elke dag op tussen vijf en zes op. Deze tijd is hét moment om je geest te zuiveren en het ideale moment voor moment voor meditatie, yoga en stilte. Daarmee leg ik een innerlijk fundament voor de hele dag. Daarna een korte wandeling om vervolgens zonder enige vorm van afleiding te genieten van een comfort ontbijt Mijn dag is begonnen.
Inmiddels is me helder geworden dat ik aan het stoppen ben met vechten. Een paar dagen achter elkaar hoorde ik diep van binnen; ‘ik kan niet meer’. En nu voel ik, het hoeft ook niet meer.
Je hoeft het leven niet te controleren of verbeteren, je hoeft alleen maar te stoppen met vechten tegen wat er is. Dan draag je je over aan de stroom, en ervaar je vrijheid.
Ik schrijf niet om te vertellen, maar om te raken wat jij allang wist.